ايجاد کابل Straight 

کابل کشی شبکه يکی از مراحل مهم در زمان پياده سازی يک شبکه کامپيوتری است که می بايست با دقت،ظرافت خاص و پايبندی به اصول کابل کشی ساختيافته ، انجام شود. برای ايجاد کابل های UTP از تجهيزات زير استفاده می گردد :

يکی از عوامل تاثير گذار در پشتيبانی و نگهداری يک شبکه ، نحوه کابل کشی آن است . با رعايت اصول کابل کشی ساختيافته ، در صورت بروز اشکال در شبکه ، تشخيص و اشکال زدائی آن با سرعتی مناسبی انجام خواهد شد .

مراحل ايجاد يک کابل :  بدون هيچگونه توضيح اضافه !

مدل های متفاوت کابل کشی کابل های UTP
به منظور کابل کشی کابل های UTP از دو استاندارد  متفاوت  T-568A و T-568B استفاده می گردد . نحوه عملکرد دو مدل فوق يکسان بوده و تنها تفاوت موجود به رنگ زوج هائی است که به يکديگر متصل می شوند.در کابل های UTP از کانکتورهای استاندارد و چهار زوج سيم بهم تابيده استفاده می گردد :

	زوج اول : آبی و سفيد/ آبی
	زوج دوم : نارنجی و سفيد /نارنجی
	زوج سوم : سبز و سفيد/ سبز
	زوج چهارم : قهوه ای و سفيد / قهوه ای

در شبکه های 100/10 Mbit از زوج های دو و سه استفاده شده و  زوج های يک و چهار رزو شده می باشند . در شبکه های گيگااترنت از تمامی چهار زوج استفاده می گردد. کابل های CAT5 متداولترين نوع کابل UTP بوده که دارای انعطاف مناسب بوده و نصب آنان بسادگی انجام می شود .

ايجاد يک کابل UTP به منظور اتصال کامپيوتر به هاب ( معروف به کابل های Straight )
اترنت عموما" با استفاده از هشت کابل هادی به همراه هشت پين ماژولار plugs/jacks  ، داده را حمل می کند . کانکتور استاندارد،  RJ-45 ناميده شده و مشابه کانکتور استاندارد  RJ-11 است که در تلفن استفاده می گردد. يک رشته کابل CAT5 شامل چهار زوج سيم بهم تابيده است که هر زوج دارای دو رشته سيم با رنگ هائی خاص است . (يک رشته رنگی و يک رشته سفيد با نواری به رنگ رشته زوج مربوط  ) . به منظور تسهيل در امر نگهداری ، می بايست به اندازه ضروری سيم های بهم تابيده را از حالت پيچش خارج نمود ( مثلا" حدود يک سانتيمتر ) . زوج های در نظر گرفته شده برای اترنت ده و يکصد مگابيت به رنگ نارنجی و سبز می باشند . از دو زوج ديگر ( رنگ قهوه ای و آبی ) می توان به منظور يک خط اترنت دوم و يا اتصالات تلفن استفاده نمود . 
به منظور کابل کشی کابل های UTP از دو استاندارد متفاوت با نام   T-568B ( يا EIA ) و T-568A ( يا AT&T ، 258A ) ، استفاده می گردد . تنها تفاوت موجود بين آنان ترتيب اتصالات است .

شماره پين های استاندارد T568B
همانگونه که در جدول زير مشاهده می گردد ، شماره پين های فرد همواره سفيد بوده که با يک نوار رنگی پوشش داده می شوند .

شماره پين های استاندارد  T568A
در استاندارد  T568A ، اتصالات سبز و نارنجی برعکس شده است ، بنابراين زوج های يک و دو بر روی چهار پين وسط قرار می گيرند (سازگاری با  اتصالات  telco voice )  .

موارد استفاده
متداولترين کاربرد يک کابل straight ، اتصال  بين  يک کامپيوتر و هاب /سوئيچ است . در چنين مواردی ، کامپيوتر مستقيما" به هاب و يا سوئيچ متصل شده که به صورت اتوماتيک و با استفاده از مداراتی خاص،   کابل  cross over می گردد .

شکل فوق يک اتصال استاندارد straight در کابل های CAT5 را نشان می دهد که از آن به منظور اتصال يک PC به هاب استفاده می گردد . ممکن است با مشاهده شکل فوق انتظار داشته باشيد که  +TX يک طرف به +TX طرف ديگر متصل گردد( عملا" اين اتفاق نيافتاده است ) . زمانی که يک PC به  هاب متصل می گردد ، هاب به صورت اتوماتيک و با استفاده از مدارات داخلی خود کابل را  X-over  نموده  و بدين ترتيب ، پين شماره يک از کامپيوتر ( + TX ) به پين شمار يک هاب ( + RX ) متصل می گردد .
در صورتی که هاب عمليات x-over را انجام ندهد ( در زمان استفاده از پورت Uplink  ) ، پين شماره يک  کامپيوتر (+ TX) به پين شماره يک هاب (+ TX ) متصل می گردد . بنابراين مهم نيست که چه نوع عملياتی را  با پورت HUB انجام می دهيم  (  Uplink و يا نرمال ) ،  سيگنال های نسبت داده شده به  هشت پين  سمت PC ، همواره يکسان باقی مانده و  هاب با توجه به نوع استفاده از پورت ( نرمال و يا Uplink) عمليات لازم را انجام خواهد داد .